INQUEDANZAS DE SARA
Sara pasou o resto da tarde remexendo nos andeis de Martiño.
Non era doado decantarse, todos pedían ser collidos.
- Levo este Martiño, xa está.
- Moi ben Sara, agora queda disfrutalo... por certo, que tal o principiño?
- O principiño moi ben, pero ainda non rematei, seguro que remato hoxe así comezo este.
- Sara, nunca te apures lendo, disfruta a lectura.
Sara colleu ( A lagoa das nenas mudas de Fina casalderrey) e foi toda contenta pra casa.
Polo camiño pensaba en Martiño: ese home tiña algo especial, afable, solitario... Sara preguntáse porque non casaría...
Manuel, xa integrado na escola e no pobo traballaba cada día pra crear comodidade e ganas nos cativos.
Polas tardes quedaba ata tarde con Martiño pra poder converter unha aula chea de trastos en unha soñada biblioteca.
Martiño era moi mañoso e en pouco tempo acadaron o esperado.
Duas paredes cheas de andeis pra encher de soños e aventuras.
Manuel presentou a biblioteca os rapaces, alguns pasaron do tema porque o balón esperaba no patio, pero a maioría sorprendentemente puxeron interese.
Manuel trouxo algún libro que conseguiu
falando con Carlos o Alcalde e Martiño cedeu varios tamén con moita ilusión.
O principio estaba en camiño, agora tocaba organizarse pra levala a diante.
Continuará
María Sonia Melón Parente
